یا می فرماید:
بعلمون ظاهراً من الحیاة الدنیا و هم عن الاخرة هم غافلون ترجمه: از زندگی دنیا ظاهری را می شناسند و حال آنکه از آخرت غافلند. (سوره روم/7)
و این آیه به ما می فهماند که همانا برای زندگی دنیا، چیز دیگری هم هست که غیر از ظاهر آن می باشد و آن چهره باطنی است، که همان سرای آخرت است. این نکته از کلمه غفلت در آیه فهمیده می شود.
و در تایید این برداشت از آیه، این فرمایش خدای سبحان است که می فرماید:
فا عرض عن تولی عن ذکرناو لم یرد الاالحیاة الدنیا ذلک مبلغهم من العلم ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله و هو اعلم بمن اهتدی
ترجمه: پس از هرکس از یاد ما روی بر تافته و جز زندگی دنیا را خواستار نبوده است، روی بر تاب. این منتهای دانش آنان است. پروردگار تو، خود به حال کسی که از راه او منحرف شده، داناتر و او به کسی که راه یافته نیز آگاه تر است.
از این آیه چنین به دست می آید که ذکر و به یاد خدای سبحان بودن، همان در مسیر خدا بودن و حرکت کردن در راه او است. و رویگردان شدن سبحان جز با رویگردان شدن از زندگی دنیا، دانش او فقط در امور ظاهری دنیا خواهد بود و به بالاتر از آن، تنها در سایه ذکر و یاد خداست، دست نمی یابد.
برچسب : نویسنده : erfanamali بازدید : 168