صفات مؤمن؛ ولایتمداری؛ رسول الله محور فرمان الهی

در قرآن کریم، رسول الله جایگاه خاصی دارد به گونه ای که همواره تقوای الهی در کنار پیروی و اطاعت از رسولان الهی معنی پیدا می کند. این مطلب در آیات مختلف قرآن از زبان پیامبران مختلف بیان شده است. مثلا از زبان حضرت عیسی (ع) چنین می خوانیم: 

 وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ وَجِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿آل عمران: ٥٠﴾ 

وَلَمَّا جَاءَ عِيسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿الزخرف: ٦٣﴾

در سوره شعراء هم 8 بار جمله:« تقوا داشته باشید و از من اطاعت کنید» فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ ﴿الشعراء: ١٠٨﴾﴿الشعراء: ١١٠﴾  ﴿الشعراء: ١٢٦﴾  ﴿الشعراء: ١٣١﴾  ﴿الشعراء: ١٤٤﴾  ﴿الشعراء: ١٥٠﴾ ﴿الشعراء: ١٦٣﴾  ﴿الشعراء: ١٧٩﴾

همچنین برای اطاعت از پیامبران الهی دستور نازل شده است:

قُلْ أَطِيعُوا اللَّـهَ وَالرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ ﴿آل عمران: ٣٢﴾

وَأَطِيعُوا اللَّـهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿آل عمران: ١٣٢﴾

 الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّـهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿آل عمران: ١٧٢﴾

مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّـهَ  وَمَن تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ﴿ النساء/٨٠﴾

مرحله پیشرفته تر این است که شخص پیامبر محوریت جدیتری پیدا می کند؛ آنچه فرمان می دهد حکم قطعی خداوند تلقی می شود:

مَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّـهَ  إِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿الحشر/7﴾

ایمان کامل و نهایی نیز با تبعیت بی چون و چرای عملی و قلبی از رسول الله معنی پیدا می کند.

 فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴿٦٥/ النساء﴾

اگر کسی ادعای حب و دوستی خداوند را دارد، باید از پیامبر تبعیت کند:

قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّـهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّـهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿آل عمران: ٣١﴾

حقیقت این است که پیامبران الهی از روی هوا و هوس کاری انجام نمی دهند:

وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ ﴿النجم: ٣﴾

در مورد شئون ولایت فقیه نیز بسیاری از موارد مرتبط با رسولان الهی قابل تسری است زیرا به بیان امام عسکری(ع) و توقیع مقدس، همانطور که پیامبران الهی از روی هوا و هوس رفتار نمی کنند، ولی فقیه هم باید مخالف هوای نفس باشد. همچنین مانند پیامبران، مطیع بی قید و شرط فرمان الهی باشد.

امام عسکری(ع) می فرماید:

«فَأمّا مَن كانَ مِن الفُقَهاءِ صائنا لنفسِهِ حافِظا لِدينِهِ مُخالِفا على هَواهُ مُطِيعا لأمرِ مَولاهُ فلِلعَوامِّ أن يُقَلِّدُوهُ ، وذلكَ لا يكونُ إلّا بَعضَ فُقَهاءِ الشِّيعَةِ لا جَميعَهُم .»

امام عسكرى عليه السلام :
«اما هر فقيهى كه خويشتندار و نگاهبان دين خود باشد و با هواى نفْسش بستيزد و مطيع فرمان مولايش باشد ، بر عوام است كه از او تقليد كنند و البته اين ويژگيها را تنها برخى فقهاى شيعه دارا هستند ، نه همه آنها .»(منتخب میزان الحکمه  حدیث شماره : ۱۲۰۵۳۵۶)

 امام خمینی(ره) برخی از ابعاد اعمال ولایت را این گونه می فرماید:

«این که در قانون اساسی یک مطلبی ولو به نظر من یک قدری ناقص است و روحانیت بیش از این در اسلام اختیارات دارد. آقایان برای این که خوب با این روشنفکرها مخالفت نکنند، مقداری کوتاه آمدند. این که در قانون اساسی هست، بعض شئون ولایتِ فقیه است، نه همه شئون آن و از ولایت فقیه آن طور که در اسلام قرار داده و هیچ کس ضرر نمی بیند؛ یعنی آن اوصافی که در «ولیّ» است که در «فقیه» است که با آن اوصاف خدا او را ولیّ قرار داده است»(صحیفه امام/ج 11، ص 465-463.)

«قضیه ولایت فقیه یک چیزی نیست که مجلس خبرگان ایجاد کرده باشد. ولایت فقیه یک چیزی است که خدای تبارک و تعالی درست کرده است. همان ولایت رسول الله هست. و اینها از ولایت رسول الله هم می‌ترسند!» (صحیفه امام ج10/308)

مقام معظم رهبری در تعریف ولایت فقیه می نویسند: «ولایت فقیه به معناى حاكمیّت مجتهد جامع‌الشرایط در عصر غیبت است و شعبه‌اى است از ولایت ائمه‌ى اطهار (علیهم السلام) كه همان ولایت رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم) مى‌باشد.»( پایگاه دفتر مقام معظم رهبری، پرسشهای متداول)